Het viel even tegen! We stonden op zaterdag 16 maart vanaf 19.30 uur bij de voormalige O.L.V. ten Hemelopneming te wachten op de bus uit Rotterdam die ons naar de Obrechtkerk in Amsterdam zou brengen voor een viering met bisschop Van den Hende waarna we gezamenlijk de Stille Omgang in Amsterdam zouden lopen.

Om 20.30 uur hoorden we dat door een verkeersopstopping in Rotterdam waar niemand op had gerekend, de bus uiteindelijk pas tegen 21.30 uur in Voorburg zou zijn! Wat een teleurstelling! En we stonden toen al een dik uur te wachten! Wat te doen? De heilige Geest begon in ons te werken en van alle kanten kwamen er voorstellen samen tot een mooi plan.

Peter Nihof reed samen met Henk Huitema naar de Sint Martinuskerk. Tomas van Driel ging voor in gebed bij de O.L.V., hij legde uit waarom de Stille Omgang zo belangrijk is, ook in deze tijd, en daarna trok onze stoet in stilte over de Parkweg. Een opmerkelijk gebeuren en menige voorbijganger keek wat vreemd naar deze zwijgende groep, waarvan sommigen ook een rozenkrans in de handen hield. We liepen langs de verschillende kerken via de Herenstraat naar de vertrouwde, en inmiddels verwarmde, dagkapel in de Martinuskerk.

In de dagkapel had Peter de monstrans en de knielbank al klaargezet en nadat hij en Tomas zich hadden voorbereid, kwam Ons Heer in ons midden en konden wij met onze aanbidding beginnen. Er werd gezongen, prachtig die twee mannenstemmen samen, en er werd gebeden. Tomas sprak mooi over de eucharistie en liet ons voelen hoe Jezus altijd bij ons is. En dat wij altijd welkom zijn in Zijn huis.

Na deze indrukwekkende en intieme bijeenkomst, we waren met achttien in totaal, dronken we samen koffie en thee in het atrium, door Henk gezet. We genoten nog na van deze bijzondere Stille Omgang en na het opruimen liepen we weer  terug naar de O.L.V. Nu napratend en met opgewekt gemoed. Een Stille Omgang om niet gauw te vergeten!