Gonnie Nijsen, Inge Steens, Annie Fransen en Ellen Sormani vormen de Rouwbezoekgroep van de Bonifatiusparochie die zich al ruim 35 jaar met vreugde inzet voor nabestaanden van alle overledenen voor wie er een uitvaart via de parochie is geweest. Drie maanden na het overlijden nemen ze contact met hen op en vragen hoe het gaat en of de uitvaart naar tevredenheid is verlopen. Vaak gaan ze daarna ook bij de weduwe of weduwnaar op bezoek; ook rond Allerzielen en een jaar na het overlijden is er contact. Het levert mooie gesprekken en herinneringen op; de nabestaanden zijn vaak blij verrast met de aandacht; zij kunnen hun verhaal kwijt. Het geeft een goed gevoel er voor een ander te zijn en even het verdriet en gemis te mogen delen.

Eens in het kwartaal verdelen zij de gegevens van de overledenen en nemen minimaal drie maanden na het overlijden contact op met de contactpersoon. Dit is meestal een telefonische terugblik op de uitvaart. Is het naar tevredenheid en via alle wensen verlopen. Zij vinden dit belangrijk, omdat je dit afscheid maar een keer kan doen. Vaak resulteert dit eerste gesprek in een fysieke afspraak, dan gaan ze ook echt bij de weduwe of weduwnaar op bezoek. Bij kinderen gebeurt dit over het algemeen niet, omdat die vaak verder weg wonen en niet op hun bezoek zitten te wachten. Maar juist het telefonisch contact met een ‘vreemde’ leidt vaak tot heel mooie gesprekken en herinneringen.

Het is altijd fijn om te ervaren dat nabestaanden regelmatig blij verrast zijn dat zij hen, namens de parochie, bellen. Zij waarderen een luisterend oor en kunnen bij hen hun verhaal kwijt. Ook hebben zij nog al eens een vraag over het kruisje, begraafplaats of iets anders. Het geeft de werkgroepleden een goed gevoel er voor een ander te zijn en even het verdriet en gemis te kunnen en mogen delen. Ze bellen gewoon als menselijke leek, het geloof komt meestal niet ter sprake.

In verband met de Allerzielenviering (rond 2 november) nemen ze meestal ook nog contact op met vraag of men de uitnodiging heeft ontvangen en gebruik maakt van een bezoek aan de viering en het gedachteniskruisje wil ophalen. Ze vragen voor het geval zij niet aanwezig zullen zijn, een afspraak met het secretariaat te maken over het ophalen van het kruisje. Na afloop van de viering worden de kruisjes door hen aan de nabestaanden meegegeven. In de Benedictus en Bernadettekerk is hierbij ook persoonlijk contact. Na de viering in de Bonifatiuskerk lopen ze ook mee naar de grafzegeningen om nog nabestaanden persoonlijk te spreken.

Een jaar na de sterfdatum nemen ze ook nog contact op om te horen hoe het nu met de nabestaanden gaat en soms kunnen ze mensen doorverwijzen naar het pastoraal team of de rouw en verlies groep van Humanitas.